Je zult je bril maar kwijt zijn! Dat is een van de meest pijnlijke en confronterende omstandigheden in het leven. Helemaal als je maar één bril hebt. Tenslotte heb je hem niet voor niets, maar omdat je niet zonder kunt.
Je merkt pas hoe onmisbaar je bril is, als je hem mist. In een routinematig gebaar schuif je hem wat hoger op je neus, terwijl je hem nog steeds kwijt bent. Je voelt je schuldig omdat je je bril, toen je hem nog had, nooit hebt laten merken hoe nodig hij was.
Gisteren werd de wereld ineens wat waziger, de contouren werden onscherp en wat voorheen vast stond, begon te wankelen.
En de rokjes? Tsja, de rokjes...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten