7 mei 2009

Almighty prighty

Mijn broertje had wisselende obsessies. Geen obsessies die hem een psychiatrisch etiketje bezorgden, maar wel fascinaties die qua intensiteit, hartstocht en tijdelijke monomanie niet onderdeden voor pathologische obsessies. Voor de duur van zo'n obsessie las hij alles dat los en vast zat over het betreffende onderwerp. Toen hij drie jaar was, benoemde hij, met zijn speen in zijn mond, vanaf de achterbank van onze Citroën iedere passerende auto. Hij maakte daarbij niet één fout en wist, behalve het merk van de auto, ook het type te noemen. Toen de auto's een gepasseerd station waren, volgden dinosaurussen (let wel: de Latijnse namen), honden (de mooiste naam vond ik rhodesian ridgeback) en mythen en sagen.

Op een gegeven ogenblik in de hondenfase deed hij de briljante, taalkundige vondst die in onze familie nog steeds als uit één mond klinkt, zodra we iemand enigszins logisch (want wiskundig kloppend), maar volstrekt oncorrect Engels horen spreken: 'Eagle is arend, dus beagle is Barend.' Hij had zojuist de beagle ontdekt. Deze uitspraak kreeg een vervolg: in huize Weststrate ontstond een nieuwe taal. Deze taal bestond uit bestaande elementen van het Engels, aangevuld, verfraaid en hier en daar verminkt met in onze oren volstrekt verklaarbare neologismen.

Deze taal heeft zo diep wortel geschoten in ons gezin, dat wij tot op de dag van vandaag iets dat erg mooi is almighty prighty noemen. In het Nederlands immers rijmt allemachtig op prachtig en, zo redeneerden wij, dat zou het in het Engels dus ook wel doen. Met dank aan onze christelijke opvoeding kenden wij het woord almachtig in diverse andere Europese talen en zo kwamen we tot de conclusie dat prachtig in het Engels wel prighty zou zijn.

Welnu, er zijn van die mensen die je raken tot in het diepst van je wezen. Toen ik de herhaling zag van Šimek voor de verandering van 5 mei 2009, kwam ik tot de ontdekking dat Aad Peters zo iemand is. Zie de mens. Het is een almighty prighty exemplaar!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten