Ik zocht alleen nog een aanleiding

Met het krieken van de lente kreeg ik de onweerstaanbare drang om iets met vilt te doen. Het voelt zo lekker en ziet er zo ambachtelijk uit. Bovendien is het er in alle kleuren van de regenboog en daar word ik altijd blij van. Ik zocht alleen nog een aanleiding.

Vrienden van ons verwachtten rond die tijd hun eerste kindje. Het zou een dochter worden, zoveel wisten we al. Dus haalde ik een patroon voor baby-slofjes van het internet en kocht ik vilt. Ik maakte slofjes voor Vlier, die toen nog niet geboren was. Et voilà, een nieuwe liefde was ontstaan.

Zodra ik met vilt bezig ben, voel ik me een ecologisch beter mens en een oervrouw en ik moet zeggen dat dat me goed bevalt.
De resultaten vind ik ook niet tegenvallen.

Ik besef dat dit een veer in eigen achterste is, maar die moeten er ook zijn. Vandaar.