Wij eten tot nader order geen lasagne

Charmant, nietwaar? Inmiddels kan ik voor een echte hobbit doorgaan. Boven mijn rechterelleboog ziet u nog wat moddersporen. Ik heb geen scrubwashandje meer nodig: mijn handen fungeren als zodanig.
Het zit namelijk zo: het Vlaamse zaad werd eindelijk bezorgd. Bij de overbuurman. Op de dag dat mijn vader zijn verjaardag vierde. Waarvoor ik hakken van tien centimeter hoog had aangetrokken. Op welke hakken ik de doos wel even dacht mee te nemen. Wat niet ging, omdat de doos 21 kg. woog. Waardoor ik, als de koningin van Scheba, op mijn hoge hakken, achter de zeulende, zwetende overbuurman aan liep, die als een moderne slaaf de doos in de gang zette. Waardoor ik mij opgelaten voelde.
Maar goed, gisteren heb ik mij dus in het zweet gewerkt om de vaste planten de grond in te krijgen, aangezien het verpieteringsproces anders onomkeerbaar zijn gang zou gaan. Er staan nu dus 3 rabarberplanten in de achtertuin, alsmede 3 exemplaren Anemone Honorine Jobert, 3 stuks Jefferson Diphylla en 3 stuks Dicentra Spectabilis. Ik ben even vergeten hoe ze in het Nederlands heten. Gezamenlijk omringen zij de vijgenboom, die veelbelovende knoppen vertoont.

De voortuin is 2 pioenrozen en 2 daglelies rijker, plus 3 rozige en 3 gelige pluimplanten. Geel vind ik niet zo'n mooie kleur. Ik weet dus ook niet meer waarom ik die gelige planten had besteld, maar ik zag dat ze bijna een meter hoog kunnen worden. Vermoedelijk zag ik een weelderig bloeiende border voor mij, waarachter ik ongegeneerd in mijn tankini (na 'De Zwangerschap' en 'De Bevalling' vertoon ik mij niet meer in een bikini) bruin kan worden. Die border is nodig omdat de overbuurman (die de doos droeg) een autogarage drijft inclusief de bijbehorende monteurs.
Verder heb ik 9 tomaten-, 9 bieslook-, 9 basilicum-, 9 peterselie- en 9 citroenmelissezaadjes gezaaid.

Die moeten onder/achter glas tot meerder wasdom komen. Het enige glas waarachter dat in ons huis of in de aanpandige schuur mogelijk is, is het raam van de woonkamer, maar ik voorzie brieven van de welstandscommissie met de vraag of ik het dorpsgezicht niet wil verstoren door een kwekerij in mijn toch al stoffige vensterbank te beginnen. Een andere complicatie van deze vorm van glastuinbouw zou zijn, dat er dan over een week of wat allerlei plantjes uit Theije beginnen te groeien, aangezien hij het afgelopen weekend ook al op het gazon zijn best deed als grazer.
Wederom heeft Ikea in een simpele, doch doeltreffende oplossing voor het glas-/kasprobleem voorzien.

Wij eten tot nader order geen lasagne...