Ik was jarig en mijn geliefde verwende mij.
's Ochtends kwam ik beneden, alwaar hij mijn lievelingsdeken had uitgespreid voor de kerstboom. Op die deken lagen allerlei cadeautjes en in de kerstboom hing een kaart. Om mij het uitpakken zo comfortabel mogelijk te maken, had hij bovendien een troon van kussens gemaakt en al een beker thee klaargezet. Ik voelde mij opperjarig!
Al het prachtigs, liefs en lekkers dat uit het cadeaupapier tevoorschijn kwam, wil ik u niet onthouden. Bekijk de foto's en beaam: dit is liefde!
 |
| Jonathan weet wat ik mooi vind |
 |
| Verwennerij |
 |
| Volwassen beker en haar kindje |
 |
| Eetpapier |
Hormonen zijn rare dingen. Twee weken geleden kreeg ik plotseling onweerstaanbare trek in papier. Jonathan vond de verantwoorde oplossing: eetpapier. In het pakje zaten roze, gele, oranje en witte velletjes. Let op de mooie structuur van de gele exemplaren. De witte velletjes waren het lekkerst: die smaakten alleen naar papier en verder nergens naar, terwijl de andere velletjes een soort fruitsmaakje hadden. Ook lekker, maar de smaak van papier gaat momenteel boven alles. Dat ons kind maar spoedig geboren moge worden...
Als ik deze boon plant, gaat er, als het goed is, een bonenplantje groeien met daaraan een boon waarop staat: 'Lieve moeder'.
 |
| Bezigheid voor als ik de bank niet meer af kan |
Ik was al verliefd op deze prachtige, nostalgische snoepjes toen ik ze voor het eerst zag bij de HEMA. Ze smaakten ook nog eens lekker.
 |
| De groene met rode streepjes vind ik het mooiste |
Ik vind het heel leuk om cadeautjes in te pakken. Het liefst maak ik ze zo mooi, dat men ze niet meer wil uitpakken. Deze rozetten zullen daar vast bij helpen!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten