Ik geef je een roosje...

Ik leerde Roos kennen toen we beiden 18 waren. We maakten Leiden onveilig op een fiets zonder remmen en later ook de rest van het land. We liepen stukken Pieterpad tot we niet meer konden, trokken baantjes, waren getuigen op elkaars bruiloft, tegelijk zwanger (ik van de eerste, zij van de tweede), hielpen elkaar met verhuizen en kiezen en huilen en taarten bakken. Zij leerde mij sokken stoppen en ik haar wat ingweoonse talen zijn.
Gisteren ging ik haar verjaardag vieren en daar hoort natuurlijk een cadeautje bij, dat wel een beetje moet smoelen.

Van Grietjekarwietje leerde ik een roos te haken. Haar patroon was heel duidelijk en de roos in een paar uurtjes af (met ondertussen af en toe een kind aan de borst en een aflevering van Flikken). 
Roos' zoonlief determineerde het ook direct als zijnde een bloem, want hij plantte hem fluks in een bakje met begonia's dat Roos van haar schoonmama had gekregen...