31 maart 2011

Kabouters bestaan niet

Aan onze keukentafel ontspon zich tijdens het ontbijt een merkwaardig gesprek.
Jonathan zei: "Theije is mijn favoriete kaboutertje en jij bent mijn favoriete hobbit." (voor wie dit al bijzonder vindt: veel van de gesprekken bij ons thuis ontstijgen dit niveau van absurditeit niet.)

Verf het haar donkerbruin en maak het gezicht wat ronder...
"Dankjewel", zei ik, want ik weet inmiddels dat dit een compliment is (Jonathan zondert mijn voeten altijd genadig van de vergelijking uit), "en wat ben jij dan?"
"Ik ben mijn favoriete mens", zei Jonathan in alle ernst.
Deze uitspraak zou menig therapeut in vervoering hebben gebracht. Ik liet hem even op mij inwerken. Wie verwacht dat ons gesprek nu aan ernst en diepzinnigheid zou winnen, moet ik teleurstellen.
"In Lord of the Rings komen toch helemaal geen kaboutertjes voor?" vroeg ik.
"Nee", zei Jonathan, "want kabouters bestaan niet."

Nou u weer.

29 maart 2011

Zonder titel

Het Vlaamse zaad dat ik besteld heb, omdat ik een moestuin in de achtertuin wil, laat al ruim twee weken op zich wachten en ik begin nu ongeduldig te worden. Ik voorzie dat het zaad bezorgd wordt op de eerste dag van een regenperiode en dat ik sowieso al te laat ben met het planten van de rabarber om nog iets te oogsten dat geschikt is om moes/taart/jam van te maken. Ik heb nogal een pessimistische inslag, mocht het u nog niet opgevallen zijn.
Ik heb bovendien pas na anderhalve week door mijzelf opgelegd huisarrest (als je niet thuis bent op het moment van bezorgen, bellen ze een dag later nog een keer aan en daarna gaat het zaad weer terug naar Vlaanderen), ontdekt dat je op je persoonlijke Zaadhuispagina kunt zien of je bestelling al onderweg is of niet. Mijn bestelling wordt nog steeds verwerkt door een medewerker. Het volgende stadium is dat de bestelling verzonden wordt, dus het kan nog wel even duren. In elk geval weet ik nu dat ik de komende dagen nog met een gerust hart aan de wandel kan gaan, zonder dat ik de Belgen misloop.
De achtertuin is dus nog een kale akker, de voortuin daarentegen is ook door onze vrienden uit het dierenrijk goedgekeurd. Ze hebben het er naar hun zin en bouwen er soms zelfs een feestje.


Verder heb ik niet veel te vertellen. Behalve dat het mij zowaar is gelukt om geld terug te krijgen van een boosaardige Marktplaatsmevrouw die mij drie nieuwe babytruitjes had verkocht, die alles behalve nieuw bleken te zijn. Ze zagen eruit alsof ze een paar nachten in een volle theepot hadden doorgebracht. Ik heb mijn allerassertiefste daad ooit verricht door mijn boosheid digitaal te ventileren en mijn geld terug te eisen en, parbleu, ik kreeg het terug! Ik heb zelfs nog de lankmoedigheid aan de dag gelegd om de truitjes terug te sturen. U bent gewaarschuwd: als u overweegt drie nieuwe truitjes met Bretonse strepen in maat 80 te kopen via Marktplaats, zie daar dan vanaf!
Rest mij nog u te waarschuwen voor de 260 gram bocht die Buisman in een pot stopt en het etiket Latte Macchiato durft mee te geven. Bij koninlijke beschikking nog wel. Omdat bij onze plaatselijke grutter de doosjes Nescafé Latte Macchiato standaard uitverkocht zijn en ik geen zin heb om daar, op een ander moment dan tijdens het wekelijkse boodschappen doen nog voor terug te gaan, dacht ik: zou er een alternatief bestaan dat wellicht ook goedkoper is? Mijn oog viel op de Buismanpotten en ik zou er best wat voor over hebben als het daarbij gebleven was, maar nee, mijn Zeeuwse wortels droegen vrucht en ik koos voor dit goedkope surrogaat. Dat heb ik geweten: per beker koffie heb je 4 (!) eetlepels poeder nodig om te zorgen dat je koffie niet op thee lijkt (tot zover de bezuiniging) en de schuimlaag is flinterdun en lost in het niets op als je langer dan 5 seconden wacht om je koffie op te drinken. Je hebt dus een latte zonder schuim of een verbrande strot.

Ik (of eigenlijk: mijn calvinistische geweten) vind nu dat het zonde is om de pot in het toilet te legen, hoewel dat alleszins billijk zou zijn en dus moet ik nog een aantal bekers van het spul drinken, voor ik weer de echte, dure sachets met instant Italiaans, hip, zonnig  Forum-Romanumgevoel mag kopen.



25 maart 2011

Deze week zag ik...


...hoe manlief er vroeger wellicht uit heeft gezien. Schoonmama naaide deze salopet (mooi woord, hopelijk is dit ook een salopet) voor hem, bewaarde die 28 jaar lang veilig opgeborgen voor schoonpapa's opruimtalenten en vroeg pas aarzelend of ik 'er misschien nog wat aan had'. Dat hoefde ze geen twee keer te vragen...
Een vintage begin van maat 80!


Deze week zag ik is een initiatief van Daan en Roos. Hier kun je zien wie er deze week ook iets zagen.

18 maart 2011

Deze week zag ik...

...een afgedankte schoonheid die een nieuw thuis zocht
Deze week zag ik is een initiatief van Daan en Roos. Hier kun je zien wie er deze week ook iets zagen.

17 maart 2011

Theemuts 'Lien'

Mijn zusje verzamelt theepotten en werd jarig. Nog een theepot zou wel leuk, maar niet origineel zijn, dus ik besloot een theemuts te maken voor haar theepotten. Het patroon vond ik hier.
En dit is ie dan: theemuts 'Lien'...



15 maart 2011

Welkom

Leuk dat je komt kijken waar mijn blog zich tegenwoordig ophoudt! Binnenkort zullen hier weer nieuwe verhalen verschijnen. Ik ben nu nog even aan het bijkomen van de verhuizing. Er is geen doos aan te pas gekomen, maar het was niet misselijk, zeg!
Met dank aan manlief ziet het er hier nu een stuk mooier uit dan op het oude stekje. Hij zit bij deze house-warming op de ereplaats. Nog niet opgevallen? Nee, hij is bescheiden.
Hoe dan ook: dit doe ik de komende tijd niet nog een keer. Echt niet!